Δεν μίλησαν ποτέ για την οικονομική βία. Αυτήν που κορυφώθηκε όλη την προηγούμενη δεκαετία, με τη χρεοκοπία, τα μνημόνια, την ανθρωπιστική κρίση.
Άνθρωποι να ψάχνουν την τροφή τους στα σκουπίδια -υπάρχει χειρότερη μορφή βίας;
Εκατοντάδες να αυτοκτονούν από απόγνωση.
Παιδιά να λιποθυμούν στα σχολεία από την αφαγία -απόλυτη βία.
Οικογένειες χωρίς ρεύμα και στέγη. Χιλιάδες απολυμένοι. Χιλιάδες νέοι άνεργοι.
Ηλικιωμένοι στα συσσίτα για ένα πιάτο φαΐ.
Χιλιάδες νέοι αστέγοι. Χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες. Κι αυτοί κουβέντα. 

Τα ζήσαμε όλα αυτά και τα ζούμε ακόμα, δεν τα είδαμε σε κάποια ταινία δυστοπίας. Και ποιος ξέρει πόσα ακόμη δεινά θα φέρει στο εγγύς μέλλον η νέα οικονομική κρίση που θα προκύψει από την πανδημία και αν θα βρεθεί κανείς να μας προστατέψει, αυτοί πάντως σίγουρα όχι. 

Συγκάλυψαν την αστυνομική βία. Την καταστολή και το ξύλο παντού στη χώρα. Τη «χειρουργική αφαίρεση» του κινήματος των Αγανακτισμένων από τις πλατείες. Το άγριο ξύλο και τα χημικά στους διαδηλωτές.
Τη δολοφονία Γρηγορόπουλου -βία με θύμα τη νέα γενιά.
Την αστυνομοκρατική αντιμετώπιση της πανδημίας. Τη στέρηση όλο και περισσότερων ατομικών ελευθεριών με κάθε αφορμή. Και τόσα άλλα. 

Προώθησαν την ψυχολογική βία. Το εξευτελιστικό «μαζί τα φάγαμε». Τα πρωτοσέλιδα της ντροπής παγκοσμίως για τους «τεμπέληδες Έλληνες», τα τόσο «βολικά» για το εγχώριο πολιτικό σύστημα.
Αλλά και στις μέρες μας, τη θεωρία της «ατομικής ευθύνης». Το αξεπέραστα χυδαίο «τι να τα κάνετε τα λεφτά; 300 κιλά θα γίνετε;».

Σιώπησαν για την παρακρατική βία. Αυτή που εξέθρεψε τη Χρυσή Αυγή και που ευθύνεται για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και για τόσα άλλα. 

Και σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι παρουσιάζονται σαν «κοινωνικά ευαίσθητοι» και απαιτούν δικαιοσύνη για τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης; Την καταδίκη όσων κατέστρεψαν τη ζωή και την ευημερία μιας ολόκληρης κοινωνίας γιατί δεν τη ζήτησαν ποτέ;

Συγχωρήστε με, λοιπόν, αλλά αυτό το όψιμο #MeToo των συστημικών Μέσων εγώ δυσκολεύομαι να το «αγοράσω».

Κάποιοι από αυτούς προωθούν ένα πιο προοδευτικό προφίλ. Κάποιοι άλλοι προσπαθούν απλώς να κάνουν «νούμερα».

Στην ουσία, όμως, να ξέρουν: Δεν μπορούν πλέον να γίνουν πιστευτοί ως «ευαίσθητοι υπερασπιστές» κανενός.