Το υποσυνείδητό μας, λόγω του ότι έρχεται αντιμέτωπο με δύο διαφορετικές πραγματικότητες (την αληθινή και την ψευδή) εκπέμπει νευρικά σήματα, τα οποία εκδηλώνονται ως μία σωματική έκφραση, αντιφατική με όσα λέγονται.
Η έκφραση αυτή συνήθως διαρκεί κλάσματα του δευτερολέπτου.

Μπορούμε να αναλύσουμε σωματικές εκφράσεις μεμονωμένα, αλλά συνήθως δεν εμφανίζονται με αυτόν τον τρόπο.
Αποτελούν μέρος ενός συνόλου νευρικών σωματικών εκφράσεων και μεμονωμένα μπορούν να μας οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα.

Ακόμα και όταν δεν υπάρχει καμία μικρό-κίνηση μυών του προσώπου, υπάρχουν πολλά ακόμα σημάδια τα οποία μπορούν να μαρτυρήσουν το ψέμα: Διαστολή - συστολή της κόρης του ματιού, εφίδρωση, δυσκολία στην κατάποση του σάλιου, στεγνό στόμα κ.α.

Αυτές οι αντιδράσεις -ακόμα και αν ελέγχονται οι μεγάλες αντιδράσεις του σώματος- είναι αδύνατον να ελεγχθούν.

Σίγουρα απαιτείται μεγάλη εμπειρία και εξοικείωση για να αντιληφθεί κάποιος το ψέμα.
Κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τις απόλυτα δικές του εκφράσεις και μικρό-εκφράσεις προσώπου, οι οποίες πρώτα πρέπει να αναγνωριστούν και να αποκωδικοποιηθούν και μετά να προχωρήσουμε στον διαχωρισμό της αλήθειας και του ψέματος.

Σε αυτό το πλαίσιο, θα συναντήσουμε ανθρώπους που οι μικροκινήσεις που υποδηλώνουν -γενικά- ψέμα, στο δικό τους προσωπικό πλαίσιο εκφράσεων να δηλώνουν κάτι εκ διαμέτρου αντίθετο.

Παραδείγματος χάριν, κάποιος μπορεί να ξύνει τη μύτη του γιατί απλά έχει κάποια αλλεργία ή κάποιος να χαμηλώνει το βλέμμα γιατί τον ενοχλεί το φώς.

Υπάρχουν όμως και κάποια στοιχεία πιο γενικευμένα που μπορούν ίσως πιο εύκολα, να μας μαρτυρήσουν ψευδή λεγόμενα σε συνδυασμό με τη γλώσσα του σώματος.

• Η αλλαγή της φωνής.
Συνήθως η φωνή ανεβαίνει τονικά.
Μιλάμε σε πιο ψηλές νότες από αυτές που διαθέτουμε, λόγω της υπερδιέγερσης του οργανισμού.
Ή κάποιου είδους τραύλισμα.

• Η επανάληψη της ψευδούς πληροφορίας σε άσχετο χρόνο.

• Η απάντηση στην ερώτησή σας, με ερώτηση, προκειμένου να κερδιθεί χρόνος.

• Υπεραναλυτικές απαντήσεις, προκειμένου να γίνει όσο πιο αληθοφανές το ψέμα.

• Αλλαγή θέματος με κάποιο αρκετά σημαντικό, ώστε να φύγει η προσοχή από το φλέγον ζήτημα. (Για την ακρίβεια εδώ , κάνουμε λόγο για την απόκρυψη της αλήθειας.)

Αν εξαιρέσουμε την αλλαγή φωνής, όλα αυτά μπορούν να παρατηρηθούν και στον γραπτό λόγο, ο οποίος είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να πει κάποιος ψέματα.

Όλα μπορούν να ισχύουν και όλα μπορούν να αναιρεθούν, ανάλογα με το πρόσωπο που συνδιαλεγόμαστε.
Χρειαζόμαστε παρατηρητικότητα, σωστή κρίση, σωστή αποκωδικοποίηση, ουδετερότητα και αποφυγή προσωπικών προβολών στο πρόσωπο του άλλου.

Άλλωστε ο καθένας βλέπει, όση αλήθεια αντέχει.