Η ένοχη σιωπή εκ μέρους της υπουργού, Λίνας Μενδώνη, που αρνείται να παράσχει -έστω για τα μάτια του κόσμου- την ελάχιστη ασπίδα προστασίας στους καλλιτέχνες, με μια απλή ανακοίνωση, απλώς καταδεικνύει το προφανές. Ότι δηλαδή η κυβέρνηση είναι τόσο άμεσα εξαρτημένη από τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που αδυνατεί να προασπίσει ακόμα και ένα βασικό θεμέλιο της αστικής δημοκρατίας. Την ελευθερία του λόγου.

Ύστερα από την αποτυχία του υπουργείου να εξασφαλίσει την ελάχιστη οικονομική στήριξη στον καλλιτεχνικό χώρο που επλήγη περισσότερο από κάθε άλλο κλάδο, το φιάσκο στην υπόθεση Λιγνάδη και το «νίπτω τας χείρας μου» στο κίνημα #metoo, προστίθεται ένα ακόμα περιστατικό που καθιστά σαφές ακόμα και στον πιο καλοπροαίρετο, πως η επικεφαλής του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, αποτελεί για τους καλλιτέχνες persona non grata.

Και επειδή η παραίτηση αποτελεί πράξη που προϋποθέτει πολιτικό ήθος δεν αναμένουμε κάτι από την υπουργό. Πώς θα μπορούσαμε άλλωστε.

Εδώ δε σεβάστηκαν την Ακρόπολη και τις αρχαιότητες του σταθμού Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, τη σύγχρονη τέχνη θα σεβαστούν;

Κανένα αίτημα παραίτησης λοιπόν.

Η αποκαθήλωση της "σιδηράς κυρίας" από τον αλαζονικό της θρόνο αποτελεί χρέος και καθήκον μας.

Ραντεβού στις κάλπες.