Δημοσιεύτηκαν λοιπόν 33 ονόματα από τη λίστα παρακολουθήσεων από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την ΕΥΠ του, με την αρωγή της Εισαγγελέως Βασιλικής Βλάχου, λίστα που κυκλοφόρησε από την εφημερίδα «Documento». Μιας και αναφέραμε το όνομα της Βασιλικής Βλάχου, ας θυμηθούμε (ή ας πληροφορηθούν όσοι το αγνοούν), πως η συγκεκριμένη εισαγγελέας -κατόπιν φυσικά «εντολής άνωθεν»- υπέγραφε 1.250 άρσεις απορρήτου το μήνα.

Η κυβέρνηση, μπροστά στην ανακοίνωση αυτών των ονομάτων μοιάζει χαμένη, όχι μόνο γιατί αποδεικνύεται περίτρανα η χρήση και ευρεία διασπορά του παράνομου λογισμικού Predator σε πολιτικούς, συζύγους, δημοσιογράφους και επιχερηματίες, αλλά επίσης επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των ονομάτων στη λίστα δεν είναι καν οι πολιτικοί αντίπαλοι του Κυρ. Μητσοτάκη (παρά ελάχιστοι), αλλά κυβερνητικά στελέχη και σύζυγοι αυτών. Είναι προφανές πως δεν παρακολουθούντο για λόγους… «εθνικής ασφάλειας» ή «εσωτερικού εχθρού», όπως ισχυριζόταν όλη την προηγούμενη περίοδο η κυβέρνηση, αλλά για την απόκτηση ευαίσθητων προσωπικών πληροφοριών, με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο των προσώπων. 

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου ψέλλισε φοβικά κάτι στα σόσιαλ (απ’ ό,τι μαθαίνουμε, μετά από συνεννόηση με την πλέον έμπειρη διαχειρίστρια Ντόρα Μπακογιάννη), αλλά αυτό που ανάρτησε ήταν τόσο ανάξιο λόγου, που ούτε καν αξίζει σχολιασμού.

Το θέμα των υποκλοπών δεν τελείωσε, παρότι η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» μας το ανακοίνωσε σε πρωτοσέλιδο ένα ακριβώς μήνα πριν. Και για να δώσει ένα ειδικό βάρος, συνόδεψε αυτή τη «δήλωση» με ένα ψευτογκάλοπ, όπου οι ερωτώμενοι έδειχναν να έχουν χάσει πια το ενδιαφέρον τους για το θέμα.

Την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου, η Ολλανδή επικεφαλής της Εξεταστικής Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου Sophie in ‘t Veld, που ερευνά το σκάνδαλο των υποκλοπών, δήλωσε πως φεύγει με περισσότερα ερωτήματα από αυτά που ήρθε, αφήνοντας σαφείς αιχμές κατά του σκιώδους συμβούλου και συγγενή του Κυρ. Μητσοτάκη, Γρηγόρη Δημητριάδη.

Την επομένη μέρα, Σάββατο, κατέφθασε το αμερικανικό FBI στην Αθήνα, με σκοπό να ερευνήσει ποιοι διακίνησαν το παράνομο λογισμικό «Predator The Thief» και πόσο έχει διασπαρεί.

Σήμερα Κυριακή, ανακοινώθηκε η λίστα των παρακολουθουμένων μέσω του λογισμικού συστήματος Predator.

Ναι, όλα δείχνουν ότι τα χτυπήματα είναι απανωτά, η κατάσταση έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου και πλέον αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί άλλο. Καταρρέει.

Όμως, αλήθεια, στα πόσα σκάνδαλα πέφτει μία κυβέρνηση; 

Υποτίθεται πως η πλειοψηφία των ψηφοφόρων στην Ελλάδα, είναι δημοκρατική. Στα πόσα ψέματα αυτοί οι ψηφοφόροι θίγονται; Στα πόσα αγανακτούν; Γιατί παρατηρούμε πως τα αντανακλαστικά της πλειοψηφίας του δημοκρατικού κόσμου είναι κάτι σαν απονευρωμένα και σιωπηρά; Ένας ολόκληρος κόσμος παρακολουθεί εδώ και 3 χρόνια βουβός, αποκαρδιωμένος και αποκαμωμένος τα περισσότερα αίσχη που έχουν γίνει από κυβέρνηση τα τελευταία 40 χρόνια. Γιατί δεν αντιδρά;

Γιατί άραγε η «δημοκρατική κοινωνία» δεν έριξε την κυβέρνηση όταν διαπίστωσε ότι έκανε μία από τις χειρότερες διαχειρίσεις της πανδημικής κρίσης παγκοσμίως, με 35.000 νεκρούς; Η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και 2 χρόνια ανάμεσα στις πρώτες χώρες παγκοσμίως σε θανάτους ανά εκατομμύριο. Τι ακριβώς έκανε η «δημοκρατική μας κοινωνία» μετά από τη δημοσιοποίηση της έρευνας του πρώην επικεφαλής εμπειρογνωμόνων Υγείας Σωτήρη Τσιόδρα, ότι οι μισοί θάνατοι θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν η κυβέρνηση δεν έκανε απλώς ένα επικοινωνιακό και αλαζονικό παιχνίδι με τις ΜΕΘ;

Γιατί η «δημοκρατική κοινωνία» δεν έριξε την κυβέρνηση όταν αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως το σκάνδαλο Novartis δεν ήταν καμία «σκευωρία» αλλά πραγματικό σκάνδαλο και συγκαλύφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες; Αυτό δεν είναι δημοκρατική εκτροπή;

Γιατί η «δημοκρατική κοινωνία» δεν έριξε την κυβέρνηση όταν είδε την άκρατη και ακατανόητα βίαιη αστυνομική καταστολή; ‘Οταν είδε να κυνηγιούνται απρόκλητα νέοι στις πλατείες ή αιμόφυρτες κοπέλες να σύρονται, να ξεβρακώνονται, να εξευτελίζονται από τα ΜΑΤ και την ΔΙ.ΑΣ.; Ούτε αυτό είναι δημοκρατική εκτροπή;

Γιατί η «δημοκρατική κοινωνία» δεν έριξε την κυβέρνηση όταν διαπίστωσε την ολοφάνερη σήψη της Δικαιοσύνης και την απροκάλυπτη ποδηγέτησή της από κυβερνητικά και εφοπλιστικά κέντρα; Γιατί δεν την έριξε όταν ο καταδικασμένος κατά συρροή παιδεραστής Λιγνάδης, την ίδια μέρα της καταδίκης του αφήνεται ελεύθερος και επιστρέφει αλαζονικά στα λημέρια του να ξαναβιάσει παιδιά; Και αργότερα, βλέποντας τι αποτελέσματα είχε η ατιμωρησία αυτού του παραπτώματος, με τους εκατοντάδες παιδοβιασμούς έκτοτε που έχουν τσακίσει τα ανήλικα παιδιά της και ισοπεδώσει κάθε υπομονή και κάθε κουράγιο της, τι ακριβώς έκανε;

Γιατί η «δημοκρατική κοινωνία» δεν έριξε την κυβέρνηση όταν ήταν η ίδια η κοινωνία που αφέθηκε βορά στην αισχροκέρδεια της αγέλης των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας, τους αναίσχυντους πρωταθλητές ακρίβειας στην Ευρώπη, που χέρι χέρι με την κυβέρνηση κερδοσκοπούν στην πλάτη της εδώ και μήνες, γονατίζοντας τα νοικοκυριά;

Γιατί η «δημοκρατική κοινωνία» δεν έριξε την κυβέρνηση όταν είδε πως η υποτιθέμενη «αύξηση του κατώτατου μισθού» ήταν μικρότερη από τον πληθωρισμό που την «κατάπιε» σε 30 δευτερόλεπτα και ένιωσε στο πετσί της κοροϊδία; ‘Οταν η ακρίβεια εκτίναξε τις τιμές στα τρόφιμα και τα καύσιμα πολύ πριν τον πόλεμο και κανένας από την κυβέρνηση δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση να προστατεύσει την κοινωνία από την αισχροκέρδεια των λίγων;

Όταν καταργήθηκαν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις; Τι έκανε; Όταν καταργήθηκε το 8ωρο και η δήλωση των υπερωριών; Η Επιθεώρηση Εργασίας; Όταν δόθηκαν 10 δισεκατομμύρια σε απευθείας αναθέσεις σε ημέτερους της κυβέρνησης; Όταν στήνονται εταιρίες μέσα σε μια νύχτα για να πάρουν δουλειές εκτος διαγωνισμών και οποιασδήποτε διαφάνειας; Τι έκανε; Έκρινε πως ούτε αυτό είναι δημοκρατική εκτροπή;

Πού είναι τα «δημοκρατικά αντανακλαστικά» της κοινωνίας όταν ο πρωθυπουργός δίνει ολοφάνερα προσχεδιασμένες, στημένες συνεντεύξεις αποκλειστικά σε ημέτερους δημοσιογράφους και αποκλείει Μέσα; Τι σημαίνει «αποκλεισμένο Μέσο»; Σε ποια Δημοκρατία υπάρχει αυτό; Όταν φτιάχνει λίστες με ζεστό, δικό μας χρήμα και το δίνει σε ανύπαρκτες ιστοσελίδες; Καμία δημοκρατική εκτροπή προφανώς, ούτε εδώ.

Γιατί δεν ρίξαμε την κυβέρνηση όταν είδαμε αστυνομικούς να ποδοπατάνε το ματωμένο κεφάλι του Ζακ στο πεζοδρόμιο και να αθωώνονται πανηγυρικά; Τι ακριβώς έκανε η «δημοκρατική μας κοινωνία» όταν διάβασε πως αστυνομικοί στο Α.Τ. Ομόνοιας βιάσαν ομαδικά ένα κορίτσι μέσα στο αστυνομικό τμήμα;

Ο Μητσοτάκης και ο κάθε Μητσοτάκης λοιπόν, ενώ φέρεται άρρωστα, δεν είναι η ίδια η αρρώστια. Είναι το σύμπτωμά της. 

Η αρρώστια είναι η κοινωνία μας. Αυτή παράγει Μητσοτάκηδες, Αδώνηδες και Πλεύρηδες, Λιγνάδηδες, Γεωργιάδηδες, Κούγιες και Μίχους. Μια ολόκληρη κοινωνία τους θρέφει και τους αναδεικνύει, αυτή δικαιολογεί τις εκτροπές τους. Για κάθε τους εγκληματική συμπεριφορά, έχει και από μία ωραιοποιημένη δικαιολογία. «Η Αστυνομία είναι εκεί για να επιβάλει την τάξη με κάθε τρόπο», «τα θύματα του Λιγνάδη ήταν επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι», «Ο Ζακ Κωστόπουλος ήταν πρεζάκι που κρατούσε μαχαίρι». Άρρωστες θέσεις, μιας βαθιά άρρωστης κοινωνίας. Και μην ακούσω λέξη περί «κούρασης του κόσμου» λόγω Μνημονίων και «παραίτησης» λόγω απανωτών αδιεξόδων.

Για την κούραση και για την παραίτησή της, φταίει η ίδια.

Όταν καποιος «κουράζεται», δεν γίνεται παλιάνθρωπος, ούτε συνένοχος. Γίνεται κουρασμένος.

Και όταν «παραιτείται», δεν υποθάλπει εγκληματίες ούτε υποστηρίζει μαφιόζους. Απλώς παραιτείται.

«Λερναία Ύδρα», λοιπόν, δεν είναι μόνο τα σκάνδαλα αυτής της άθλιας κυβέρνησης. Είναι η ίδια η διεφθαρμένη, συνενοχική, βρόμικη κοινωνία μας, που μάλιστα τον τελευταίο καιρό, μη έχοντας πια άλλες αντοχές για όλα αυτά τα δυσώδη που συμβαίνουν καθημερινά, διολισθαίνει στην κυνικότητα και την απανθρωπιά (και μοιραία στην ακροδεξιά ρητορική), απαιτώντας ηλεκτρικές καρέκλες και κρεμάλες -επειδή αντιλαμβάνεται πως υπάρχει ατιμωρησία, ακόμα και σε περίπτωση καταδίκης του εγκληματία με την αυστηρότερη ποινή-, επανεξετάζοντας ζητήματα που η ανθρωπότητα κατάληξε τον 20ό αιώνα.

Και αυτή η άγρια κατηφόρα δεν χωνεύεται.