Καλά. Δεν είναι.

Η μασκαράτα με τα φορέματα της κυρίας Αγγελοπούλου, οι οπλαρχηγοί με τα i-Phone και η Μεγάλη Ιδέα της αναγέννησης των «ολυμπιάδων» τη χούντας στο Παναθηναϊκό Στάδιο, αναμφίβολα τιμούν τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. ‘Όχι την ίδια, αλλά αυτά τα 200 χρόνια, στην διάρκεια των οποίων η Ελλάδα ολοκλήρωσε τον κύκλο της ως εξιδανικευμένη τουριστική αποικία.

Σκέψου ότι οφείλεις ένα μεγάλο Ευχαριστώ σε πολιτικούς και τεχνοκράτες που τσιμέντωσαν την Ακρόπολη ή ξηλώνουν τα αρχαία στην Θεσσαλονίκη. Που ετοιμάζονται να ξηλώσουν αρχαίες ελιές στο ιστορικό κέντρο για να σηκωθεί εμπορικό κέντρο ή στόλισαν το στάδιο της Ολυμπίας με κεραίες κινητής τηλεφωνίας.

Γιατί να μην τοποθετηθεί πλεξιγκλάς ανάμεσα στους κίονες του Παρθενώνα ή να τυλίξουμε τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο με ανεμογεννήτριες; Οι δυνατότητες είναι άπειρες.

Οι ατραγούδιστοι, αφανείς ήρωες του ’21, οι προδότες των Τούρκων, οι αδελφοκτόνοι στους συνεχείς εμφύλιους που οδήγησαν στον Όθωνα, οι γερμανοτσολιάδες και οι μεταπράτες της Κύπρου που τους διαδέχθηκαν, αξίζουν σίγουρα τον δικό τους επετειακό εορτασμό.

Είναι εξάλλου, οι νικητές.