Η νέα εποχή θα είναι έτσι. Εμείς; Πώς θα είμαστε εμείς; Συνεργοί ή πολέμιοι;
Tο ντοκιμαντέρ «Αστυνομική βία και ψυχικό τραύμα» συνομιλεί με τη ρωγμή που αφήνει το ψυχικό τραύμα της αστυνομικής βίας μέσα από τις ιστορίες που συντάραξαν την ελληνική κοινωνία.
Η Ευδοκία Τσαγκλή, χωρίς αιτιολογία, χωρίς νομικό έρεισμα, χωρίς το οτιδήποτε, απομακρύνθηκε σηκωτή από την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Μητσοτάκης είναι «δίπλα στα θύματα της τραγωδίας», αλλά όχι και τόσο δίπλα ώστε να βρίσκεται στον ίδιο χώρο μαζί τους.
Το γεγονός είναι αυτό: Πως όρκες επιτίθενται σε γιοτ και σκάφη αναψυχής, ειδικά στην Ιβηρική Χερσόνησο, καταστρέφουν τα πηδάλιά τους και φεύγουν, αφήνοντας τα πλοία ακυβέρνητα.
Έκθετη η κυβέρνηση Μητσοτάκη από το πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων. Καταρρίπτονται όλα τα αφηγήματα με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο, αναδεικνύονται λάθη του παρελθόντος και επιρρίπτονται ευθέως ευθύνες σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες, απευθείας αναθέσεις και στην ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Παρά τις εκκλήσεις του Ισίδωρου Ντογιάκου για την μυστικότητα της έρευνας –με έγνοια μάλλον την εμπλοκή του Λιμενικού- διέρρευσαν καταθέσεις που μιλούν ξεκάθαρα για πράξεις του Λιμενικού που οδήγησαν στην βύθιση του πλοίου.
Χθες, σε μια δύσκολη μέρα, έφτασε στα χέρια μας μια καταγγελία σχετικά με την Wolt και μια ιστορία κακής εξυπηρέτησης. Αυτό το ζήτημα θα το προσεγγίσουμε όχι μόνο από την σκοπιά της στοιχειώδους ανθρωπιάς, αλλά και από την σκοπιά της εξυπηρέτησης πελατών και των καλών πρακτικών μάρκετινγκ.
Ιστορίες από τον βυθό της θάλασσας και τον πάτο της ενημέρωσης.
Μαρτυρίες-«φωτιά» back to back από τον Τάσο Πολυχρονόπουλο στην ΕΡΤ και τους δημοσιογράφους Bamdad Esmaili και Fallah Elias του WDR, δείχνουν την Ελληνική Κυβέρνηση και το Λιμενικό ως μοναδικούς υπαίτιους.
Όσο οι δολοφόνοι κατηγορούν όσους δεν νιώθουν όμορφα να σκοτώνουμε πρόσφυγες και μετανάστες στις θάλασσές μας, ο διεθνής Τύπος, οργανώσεις και πλέον η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ κατηγορούν την Ελλάδα. Το αξιοπερίεργο είναι πως το damage control της ελληνικής πλευράς είναι μονάχα για εγχώρια κατανάλωση, καθώς μόνο η δημοσιογραφία της θέσης 107 μπορεί να εγγυηθεί πως όποιος κατηγορεί τις αρχές για μαζική δολοφονία, το κάνει γιατί θέλει το κακό της χώρας.
Αντιφατικές δηλώσεις, παραδοχές, χρονικές διαφορές. Πού ήταν τελικά το Λιμενικό, τι έκανε και γιατί δεν το δήλωσε εξαρχής, παρά μόνο όταν ακούστηκαν μαζεμένες πολλές μαρτυρίες;
Δεν απηύθυνε αίτημα ο καπετάνιος, μας λέει η Νέα Δημοκρατία και το Λιμενικό. Με λίγα λόγια ένα δυτικό κράτος, ένα ευρωπαϊκό κράτος από αυτά με τους φράχτες, που «είναι η προστασία της πατρίδας μου», με την ηλεκτρονική επιτήρηση, δεν αναγνωρίζει ένα πλοίο με ανθρώπινο φορτίο 38 τόνων ως δουλεμπορικό.
Συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σε πόλεις όλης της χώρας προγραμματίζονται το απόγευμα της Πέμπτης (15/6) λίγες ώρες μετά την ανείπωτη τραγωδία έξω από την Πύλο με δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες αγνοούμενους.
Η τραγωδία δεν τελειώνει εδώ καθώς ακόμα δεν ξέρουμε τι απέγιναν εκείνες οι ψυχές που δεν έχουν βρεθεί ακόμα. Στο Αιγαίο ακούγονται ακόμα φωνές που πνίγονται στη σιωπή και οι θάλασσες γίνονται ανελέητοι τάφοι για τους κατατρεγμένους.
