ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ «κονταροχτυπιούνται» τις τελευταίες ώρες, μέσω Δοξιάδη και Πολάκη, αναφορικά με το ρόλο που μπορεί να είχε το Μαξίμου στο θέμα των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων, σε συνάρτηση με τις μαρτυρίες-καταγγελίες κατά του Λιγνάδη.
Θυμάστε ποια ήταν μία από τις πρώτες αποφάσεις του Δημήτρη Λιγνάδη, μόλις διορίστηκε από την κ. Μενδώνη και τον κ. Μητσοτάκη, καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου; Να μετονομάσει μία σκηνή του Εθνικού δίνοντάς της το όνομα της Ελένης Παπαδάκη.
"Μετά από 46 ημέρες ο απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας, μπαίνει και σε απεργία δίψας. Ο Κουφοντίνας βασανίζεται στα χέρια του κράτους, το οποίο ξεκαθαρίζει ότι οι ποινές που επιβάλλονται απ' τη δικαιοσύνη στους κρατουμένους, είναι αρκετές μόνο αν εκπληρώνουν τη βαρβαρότητα και την εκδικητικότητα που φαντασιώνεται μια νόμιμη ανομία, που το εξυπηρετεί.Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, δολοφονείται απ' την κυβέρνηση και δεν επιτρέπεται σε κανέναν πια να μη διαλέξει πλευρά. Δεν είμαστε κανίβαλοι".
Ήμουν ανταποκρίτρια για αρκετά χρόνια στο γυναικείο περιοδικό «Πάνθεον» από το Λονδίνο και το Παρίσι, γράφοντας θέματα κάτω απ’ τον τίτλο «Για να γνωρίσουμε τη γυναίκα στο παγκόσμιο στερέωμα». Από τις γνωριμίες μου με το παγκόσμιο γυναικείο κίνημα, δέχτηκα μία πρόσκληση το 1980 για να συμμετάσχω στο Παγκόσμιο Συνέδριο των Γυναικών στην Κοπεγχάγη.
Αίσθηση προκάλεσε κείμενο, με τις υπογραφές 56 φανταστικών προσωπικοτήτων, που δηλώνουν ότι στέκονται στο πλευρό του Άη Βασίλη. Μερικοί ύποπτοι διορισμοί, κάμποσα μπαζώματα σε ιστορικά μνημεία του Βόρειου Πόλου και κυρίως, η κατηγορία ότι στην πραγματικότητα ο Άη Βασίλης "δεν υπάρχει", προκάλεσαν τριγμούς και η θέση του αγαπητού αγίου των παιδιών, είναι επισφαλής.
Και όμως, η κυβέρνηση και ο Κουφοντίνας, έχουν ένα πολύ κοινό σημείο: Δεν σέβονται την αστική Δημοκρατία. Με τη διαφορά ότι ο εκτελεστής της 17Ν, εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο.
Μετά από 115 ημέρες καραντίνας και ενώ κυβερνητικοί παράγοντες ποτίζουν το άνθος της αισιοδοξίας, διαμηνύοντας αριστερά και δεξιά ότι «βγαίνουμε μωρό μου βγαίνουμε» από την καραντίνα, ο ΕΟΔΥ ανακοίνωσε την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου, 2.147 νέα κρούσματα.
Συχνά-πυκνά οι χρήστες των social media χρησιμοποιούν τη φράση «τι ψηφίσατε ρε μαλάκες» για να σχολιάσουν κυβερνητικές αποφάσεις, γκάφες, αυθαιρεσίες, όπως θέλετε πείτε το, ρίχνοντας το βάρος σε εκείνους που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία τον Ιούλιο του 2019.
Έχει γεμίσει το τάιμλαϊν μου στο facebook με αναρτήσεις φίλων. «Thanasis started a new job at επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι». Το χιούμορ παραμένει το μόνο καταφύγιο μέσα στον ζόφο που ζούμε αυτόν τον καιρό. Αλλά με το χιούμορ από μόνο του δεν σωζόμαστε.
Τυχόν θάνατος του Δημήτρη Κουφοντίνα θα είναι σημείο τομής -ένα ακόμα θα πει κανείς- για την Ελληνική Δημοκρατία. Αυτό είναι τόσο προφανές, που το μόνο ερώτημα που προκύπτει, δεν είναι αν δεν το βλέπουν στην Κυβέρνηση, αλλά γιατί άραγε να το επιδιώκουν; Επειδή θεωρούν ότι τους συμφέρει;
Όταν ήμουν ούτε 15 χρονών ερωτεύτηκα τον καθηγητή μου στο γυμνάσιο. Και τον ερωτεύτηκα πολύ. Σαραντάρης τότε όχι αυτό που λέμε ωραίος, αλλά γοητευτικός άνθρωπος, με αίσθηση χιούμορ και εξαιρετικός δάσκαλος.
Η δημοσιογραφία καλείται να ελέγχει την εξουσία και οφείλει, αν όχι να προηγείται, τουλάχιστον να μην τρώει μακράν τη σκόνη των γεγονότων.