ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Μετά από σχεδόν ένα χρόνο με κλειστά θέατρα, συναυλίες, μουσεία, και εν γένει καλλιτεχνικούς χώρους, μετά από το τσιμέντωμα της Ακρόπολης (η οποία σύντομα θα γίνει showroom οίκων μόδας), μετά τις πενιχρές αποζημιώσεις στους καλλιτέχνες που επλήγησαν από την πανδημία, χθες (19/05) αποφασίστηκε η σφράγιση του Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου «Εμπρός». Ενός χώρου που έδινε μια διαφορετική πνοή καλλιτεχνικής ελευθερίας στην άχαρη Αθηνά. Ο καλτ τηλεοπτικός δήμαρχος του Κολοκοτρωνιτσίου, που αναπολούσε το Μεσαίωνα και το σκοταδισμό βροντοφωνάζοντας το σύνθημα «Εμπρός-Πίσω», μοιάζει να αποτυπώνει με ακρίβεια την πολιτική της κυβέρνησης για τον πολιτισμό στην (μετά) covid-19 εποχή.
Η φονική πυρκαγιά στο Μάτι, τον Ιούλιο του 2018, ήταν πρωτίστως μια ανείπωτη τραγωδία, ο θρήνος της οποίας αντηχεί ακόμα στα αυτιά και την ψυχή μας. Αυτό που ακολούθησε όμως, ήταν μία από τα πιο τερατώδη παραδείγματα πολιτικής εκμετάλλευσης και τυμβωρυχίας, με πιο «καραμπινάτη» περίπτωση, αυτή της στυγνής δολοφονίας χαρακτήρα εναντίον της πρώην Περιφερειάρχη Αττικής, Ρένας Δούρου.
Μπορεί να υπάρχουν ταινίες τρόμου αλλά καμία ταινία δεν μπορεί να γίνει πιο τρομακτική από εκείνη που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.
Πολλές συζητήσεις γίνονται αυτό τον καιρό στην κοινωνία, στις παρέες και στα οικογενειακά τραπέζια. Οι περισσότεροι που ψήφισαν Κυριάκο Μητσοτάκη το 2019 ψάχνουν να βρουν το κομμένο τους χέρι, αλλά από την άλλη -προς ΣΥΡΙΖΑ μεριά- βλέπουν ακριβώς τα ίδια πρόσωπα που έδιωξαν δύο χρόνια πριν, οπότε «δεν»... προς τα εκεί. Πολλές φορές στις συζητήσεις αυτές με ρωτούν “πώς βλέπεις τα πράγματα;”. Η απάντησή μου είναι σαφώς μικρότερη από αυτή που θα παραθέσω εδώ.
Από το 2016, όταν και την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης (κατόπιν μιας πολύ επιτυχημένης εκλογικής διαδικασίας με fax, ίντριγκες και επαναληπτικές εκλογές #Παπαμιμίκο_λείπεις) το κόμμα αντί να φιλελευθεροποιήσει το λόγο και τη ρητορική του, μπήκε σε μια πορεία ακόμα πιο λαϊκίστικη και ακροδεξιά, κάτι που είναι ένα πραγματικό επίτευγμα, όταν ο προηγούμενος πρόεδρος ήταν ο Αντώνης Σαμαράς.
Όποια ενημερωτική εκπομπή και αν ανοίξεις, η συζήτηση έχει ξεφύγει από τα πλαίσια της πανδημίας ή της πολιτικής. Το μόνο προϊόν είναι ο τουρισμός. Live συζητήσεις της μισής ώρας μονοπωλούν τις εκπομπές, την ώρα που αυτό που απασχολεί τον κόσμο είναι αν θα επιβιώσει.
Μετά το φριχτό έγκλημα στα Γλυκά Νερά, διάφοροι ακροδεξιοί, "αστέρια" της alt-right σκηνής, ρατσιστές και φασίστες, σκεπτόμενοι πως οι δράστες είναι αλλοδαποί, έχουν βαλθεί να μας πείσουν πως η οπλοκατοχή μπορεί να είναι η λύση. Το μόνο που θα καταφέρουν είναι να γεμίσουν τα νεκροταφεία.
Το δόγμα «Νόμος και τάξη», πάνω στο οποίο βασίστηκε μεγάλο μέρος της προεκλογικής εκστρατείας της ΝΔ, φαίνεται ότι δεν υπάρχει πια. Ο ίδιος ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έβαλε τέλος στο κυβερνητικό αφήγημα σήμερα, από το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, λέγοντας: «Τώρα το ζητούμενο δεν είναι ο νόμος και η τάξη, αλλά η προστασία των πολιτών».
Ένα γράμμα με αποστολέα την πιο άτυχη γενιά νέων και παραλήπτη το σύμβουλο του πρωθυπουργού, Αλέξη Πατέλη, ο οποίος -λίγο ως πολύ- χαρακτήρισε τους κατόχους διδακτορικών τίτλων, τεμπέληδες.
Ο Αλέξης Πατέλης, ο προοδευτικός, υπερ-άριστος άνθρωπος της κυβέρνησης και προσωπικός σύμβουλος του πρωθυπουργού με διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Princeton, δεν θέλει κοινωνίες με ανθρώπους με τα προσόντα του.
Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε σχεδόν υπνωτισμένοι να εξελίσσεται η επικοινωνιακή καταιγίδα της Κυβέρνησης με την «πατερίτσα» των Πετσωμένων ΜΜΕ υπέρ του νομοσχεδίου «Προστασίας της Εργασίας». Τα ψέματα πολλά και οι αλήθειες λίγες. Ας σταθούμε σε μια ρεαλιστική ανάλυση των μεγαλύτερων αγκαθιών που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος.
Η δήλωση του επικεφαλής συμβούλου του πρωθυπουργού, για τους κατόχους διδακτορικού που «δεν έχουν όρεξη για –πραγματική- δουλειά» είχε «υψηλό συμβολισμό και παιδαγωγικό χαρακτήρα». Θα τους πάρει άραγε 7 χρόνια να τελειώσουν το δικτατορικό τους στα εργασιακά ή θα αντιδράσουμε;