Τελικά ήταν περίεργη η συνέντευξη που έδωσε ο Νίκος Σ. στη Ναταλί, προφανώς υπέκρυπτε κι άλλα πράγματα που δεν ειπώθηκαν ή δεν «φωτίστηκαν» όσο έπρεπε.

Εδώ και λίγες ώρες ο Δημήτρης Κουφοντίνας αρνείται τον ορό που τον κρατούσε ενυδατωμένο. Η απόφασή του ισοδυναμεί με έναρξη απεργίας δίψας. Ο Κουφοντίνας βρίσκεται ήδη στην 46η μέρα απεργίας πείνας και νοσηλεύεται στη ΜΕΘ του νοσοκομείου Λαμίας. Πλέον η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή. Και αυτό δεν είναι ρητορικό σχήμα, αλλά κυριολεξία, γιατί ο ορός απέτρεπε την πλήρη κατάρρευση του οργανισμού του.

Αυτό συμβαίνει όταν μία κυβέρνηση βρίσκεται σε σύγχυση και σε πανικό: δεν ξέρει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά (ή, μάλλον, δεν ξέρει η δεξιά τι ποιεί η πιο δεξιά ώστε να ταιριάζει στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας).

Μίλησα με τον Αλέξανδρο Λιτσαρδάκη, τον δημοσιογράφο που τόλμησε να καταγράψει με τον κινητό του, τη ρίψη χημικών στο πρόσωπο ενός συλληφθέντα φοιτητή.

Πώς παραιτήθηκε τελικά ο Λιγνάδης; Και γιατί δεν παραιτούν ακόμα την Μενδώνη;

Όταν θέλεις να προσλάβεις κάποιον, κάνεις απαραιτήτως δύο πράγματα:
1. Κοιτάζεις το βιογραφικό του.
2. Ρωτάς στην αγορά για να μάθεις τι ακούγεται για τον υποψήφιο.

Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη απέδειξε με τα λεγόμενά της στην τελευταία συνέντευξη τύπου ότι είναι πολύ ευάλωτη στις "υποκριτικές" ικανότητες των ηθοποιών.
Το χαρακτηριστικό της αυτό, αρχίζει να ενοχλεί το Μαξίμου, καθώς φέρνει σε δύσκολη θέση όλη την κυβέρνηση.
Είναι να αναρωτιέται κανείς, πόσο περισσότερο επηρεάζεται από τις ερμηνείες οσκαρικών ηθοποιών της αλλοδαπής, που ομολογουμένως διαθέτουν πολύ βαθειά υποκριτική τέχνη»
Σύμφωνα με πολύ καλά πληροφορημένες πηγές από το Μαξίμου, καθίσταται πλέον δύσκολο να επικοινωνήσει κάποιος με την υπουργό, εξαιτίας αυτής της μεγάλης της αδυναμίας. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα της τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε η κυρία Μενδώνη με τον πρωθυπουργό, σε ένα ξεκάθαρα casual call που της έκανε χθες το απόγευμα.

Η ομοφυλοφιλία απέχει από τον παιδοβιασμό όσο και η ετεροφυλοφιλία. Προφανές μεν, αλλά ας ξεκινήσουμε από τα προφανή γιατί σε λίγο θα ξεμάθουμε κι αυτά που ξέραμε. Ο «γνωστός ηθοποιός-σκηνοθέτης» κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση και βιασμό. Όχι για συναινετικές πράξεις σαδομαζοχισμού ανάμεσα σε ομόφυλους ενήλικες.

Τι σημαίνει άραγε πολιτική ευθύνη; Είναι η ανάληψη και του ηθικού βάρους των συνεπειών που προκλήθηκαν από τον κρατικό λειτουργό στα πλαίσια της άσκησης των καθηκόντων του; Αποτελεί πολιτική ευθύνη η λάθος επιλογή προσώπου στη θέση του επικεφαλής ενός φορέα; Ποιο είναι το κρίσιμο σημείο όπου οι πράξεις ενός προσώπου βαραίνουν και όσους το επέλεξαν για να αναλάβει συγκεκριμένα καθήκοντα; Ποιον βαραίνει η ευθύνη για το γεγονός ότι σε έναν φερόμενο ως κατά συρροή βιαστή, παιδόφιλο, ο οποίος ασκούσε βία, με εμμονή και εγκληματική ροπή για πολλά έτη, εκμεταλλευόμενος την επαγγελματική του ιδιότητα, εδόθησαν εξουσίες τέτοιες με τις οποίες θα μπορούσε να ικανοποιήσει το εγκληματικά αρρωστημένο πάθος του;

Γιατί αλήθεια ο ΣΚΑΪ θυμήθηκε, τώρα, ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που κατατέθηκε στη Βουλή πριν από 10 ημέρες και αφορά τον Περιφερειάρχη Αττικής Γιώργο Πατούλη; Και μάλιστα για μία υπόθεση του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου;

Η σύλληψη του Δημήτρη Λιγνάδη αποτελεί την πρώτη δικαίωση για τους ανθρώπους που βρήκαν το ψυχικό σθένος να μιλήσουν για όσα τραγικά έχουν ζήσει. Τους ανθρώπους δηλαδή τους οποίους ένας ολόκληρος μηχανισμός τις προηγούμενες ημέρες επιχείρησε να απαξιώσει και να συκοφαντήσει, προκειμένου να προστατεύσει τον κ. Λιγνάδη. Ας θυμηθούμε μόνο το ελεεινό ρεπορτάζ στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του Star με τη Μάρα Ζαχαρέα: «Στο μάτι του κυκλώνα για το τίποτα».