ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Κανένα σχέδιο, κανένα πλάνο, καμία λογική.
Διαβάζω την οδηγία της ΕΛ.ΑΣ. ακριβώς όπως δόθηκε στη δημοσιότητα: “...οι συρμοί του ΗΣΑΠ από τις 18.00 της Τετάρτης θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τη μεταφορά φιλάθλων, και δεν θα υπάρχει δυνατότητα χρήσης από άλλους πολίτες”. Ούτως ειπείν, μέχρι στιγμής ο πολίτης έχανε τη δημόσια συγκοινωνία λόγω απεργίας, καιρικών συνθηκών, επεισοδίων ή ατυχήματος. Τώρα πια, στο ιστορικό του ηλεκτρικού της Αθήνας προστίθεται κι ένας ακόμα λόγος: o τελικός του Conference. Ή μάλλον, ο Ολυμπιακός στον τελικό του Conference!
Όταν τον λόγο τον έχει η ιστορία, δεν γίνεται να παρερμηνευτεί απολύτως τίποτα.
«Σημασία δεν έχει τι πιστεύουν για σένα όταν πηγαίνεις κάπου, αλλά πώς σε θυμούνται όταν φεύγεις»
Πώς (δεν) το ‘λεγε να δεις ο Βολταίρος: Διαφωνώ μ’ αυτό που λες αλλά θα πολεμάω μέχρι θανάτου για να μπορείς να το λες; Κάπως έτσι, ναι, και πάνω σ’ αυτό το περιεκτικό κλισεδάκι χτίστηκε μια βασική αρχή του Διαφωτισμού κι όσων γεννήθηκαν (ή ισχυρίζονται πως γεννήθηκαν) απ’ αυτόν. Ελευθερία του Λόγου. Ελευθερία της γνώμης, της άποψης, της δημόσιας τοποθέτησης. Η δημοκρατία την απαιτεί, ο φιλελευθερισμός της αγαπάει, ο προοδευτισμός την υπερασπίζεται, ο δυτικός κόσμος την αισθάνεται ως βασικό του πλεονέκτημα έναντι της μεσαιωνικής ανατολής. Σωστά; Καρπούζι…
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει στο περιθώριο τις δημοκρατικές διαδικασίες που χαρακτήριζαν τον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς.
Όταν όλα εξισώνονται, όταν όλοι κρίνονται με τον ίδιο τρόπο, όταν όλα κρίνονται από την αντίληψη κάποιου τρίτου για το καλό και κακό, όταν όλα κρίνονται βάσει νόμου υποκειμενικά, μήπως κινδυνεύει και η δικιά σου ελευθερία;
H λέξη ιντιφάντα (انتفاضة intifāḍah), ετυμολογικά προέρχεται απο την αραβική λέξη για το τίναγμα (nafada) και σημαίνει μεταφορικά εξέγερση ή επανάσταση.
Και ξαφνικά χαμός για τη συμφωνία των Πρεσπών τις τελευταίες ημέρες. Βλέπετε η Σιλιάνοφσκα, πρόεδρος της Βόρειας Μακεδονίας, αποκάλεσε τη χώρα της σκέτο «Μακεδονία», γεγονός που ήταν αρκετό να εξοργίσει την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ήταν multi-cultural, ήταν αυθεντική κι όταν έπρεπε και λίγο αλητάκι. Η Μαρίνα Σάττι έριξε με ταλέντο, θάρρος και αυτογνωσία τη «ζαριά» της κι έκανε θρύψαλα τον παραμορφωτικό καθρέφτη του νεοελληνικού μας μεγαλοϊδεατισμού.
Συνεχίζονται οι ανατιμήσεις και η έλλειψη πλαφόν στα πάντα
“Επιτέλους τιμωρία” θα έλεγε κάποιος.