Οι γυναικοκτονίες στην Ελλάδα έχουν ξεκινήσει τα τελευταία μόλις χρόνια να καταγράφονται, όχι από θεσμικούς φορείς ωστόσο, επομένως δεν υπάρχει καταγραφή με επίσημο και ενιαίο τρόπο του πραγματικού αριθμού τους. Οι περισσότερες διαπράττονται σε ενδο-συντροφικό πλαίσιο, ενώ πολλές φορές έχει προϋπάρξει άσκηση βίας. Κάποιες φορές αυτές τελούνται μπροστά στα παιδιά των θυμάτων ή και μαζί με αυτά.
Η κατάσταση του ΕΣΥ παραμένει εδώ και χρόνια τραγική, με τις απαρχαιωμένες δομές, τις εγκληματικές ελλείψεις και τις συνεχείς παραιτήσεις να κρούουν τον κώδωνα μιας άνευ προηγουμένου κατάρρευσης.
Παρότι τα ΜΜΕ έσπευσαν να βαφτίσουν το κίνημα, που ξεκίνησε από την Πάρο, ως το «κίνημα της πετσέτας», σε μια προσπάθεια υποβάθμισης και αποσιώπησης της προσπάθειας, τελικά κατάφεραν το ακριβώς αντίθετο.
Πολύ πριν τα κινήματα λοιδωρηθούν ως «κινήματα του τάπερ με τα κεφτεδάκια και της πετσέτας» από δημοσιογράφους για να στοχοποιηθούν στα κοινωνικά δίκτυα, αυτά ήταν ανάμεσά μας και μάλιστα πολύ δραστήρια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΟΜΠΡΕΛΑ της Ρόδου.
Από εδώ και πέρα για ό,τι και αν διαμαρτυρηθεί κανείς η απάντηση θα είναι μόνο μια: 41%.
Εκατοντάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί με πολλά χρόνια εμπειρίας, θα μείνουν άνεργοι για τα επόμενα τρία χρόνια, γιατί συμπλήρωσαν λάθος την προϋπηρεσία τους εξαιτίας ασαφούς διατύπωσης.
Έπεσαν 450 τόνοι την στιγμή που πάνω και κάτω από την γέφυρα εργάτες εκτελούσαν εργασίες. Διασώστες της 6ης ΕΜΑΚ περιγράφουν όσα αντίκρισαν την στιγμή που έφτασαν στο σημεία και την υπεράνθρωπη προσπάθεια που κατέβαλαν για να εντοπίσουν και να απεγκλωβίσουν όσους καταπλάκωσε η γέφυρα.
Ο Νίκος Μαζιώτης καταδικασμένος για την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας με ανοιχτή επιστολή στα Μέσα -με αφορμή την απόφαση μετάβασης στην κηδεία της μητέρας της Πόλας Ρούπα με ειδική μεταγωγή και χειροπέδες στο νεκροταφείο- γράφει: "Όμως περισσότερο με όρους απανθρωπιάς και ωμότητας μπορεί να ερμηνευτεί μια τέτοια απόφαση όπου το κράτος πρέπει να κάνει οπωσδήποτε «επίδειξη δύναμης» ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις όταν αποχαιρετάμε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο".
Σαν παραμύθι ακούγεται αλλά πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Ο Νίκος Χαρδαλιάς, ο οποίος διεκδικεί πλέον, μετά το λεβέντικο ζεϊμπέκικο του Πατούλη, την περιφέρεια Αττικής, δημοσίευσε φωτογραφία του με απόρρητο χάρτη. Είπαμε, μπορεί να δημοσιεύει ο καθένας ότι θέλει - ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε - αλλά αυτό πάει πολύ.
Νέα έξωση, αυτή τη φορά υπερπαραγωγή, με την συνδρομή αμέτρητων ΜΑΤατζήδων, έλαβε χώρα στα Άνω Πατήσια, για να μας θυμίσει ότι οι πυρκαγιές που κατακαίνε στην χώρα δεν μπορούν να σταθούν εμπόδιο στην πτωχευτική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Το τοπικό συμβούλιο Σινιών μάλιστα είχε στείλει κατ' επείγουσα επιστολή για πρόληψη από τις πυρκαγιές το 2021 χωρίς φυσικά να υπάρξει καμία κίνηση απ΄τους αρμόδιους φορείς...
Η αστυνομία μαζί με τον δήμο και συνοδεία μπουλντόζες επιχείρησαν να εκκενώσουν την κατάληψη του Βοτανικού. Την ώρα που, χωρίς υπερβολή, η μισή χώρα έχει παραδοθεί στις φλόγες, μέλημα της κυβέρνησης είναι να εκκενωθεί μια κατάληψη χωρίς κανέναν προφανή λόγο. Αλήθεια τώρα;
Μέσα σε τέσσερις ημέρες κατέληξαν 2 εργαζόμενοι από θερμοπληξία. Γιατί; Γιατί παρά τις συστάσεις της Πολιτικής Προστασίας δούλευαν εν μέσω καύσωνα, ο ένας μάλιστα ανασφάλιστος. Γιατί είναι τόσο ασήμαντες οι ζωές μας τελικά;
Όταν ακούμε Ρουβίκωνας, όλοι σκεφτόμαστε την συλλογικότητα με σύνηθες αντικείμενο την πολιτική διαμαρτυρία. Βέβαια άσχετα από αυτά που προκρίνουν τα ΜΜΕ, οι 9 στις 10 δράσεις τους είναι κοινωνικές δράσεις αλληλεγγύης προς άτομα που τους ζητούν βοήθεια.
