Ελπίζοντας πως οι δυσκολίες του χειμώνα δεν θα επιστρέψουν, η είσοδος στην περίοδο του καλοκαιριού μάς δίνει την ευκαιρία να απολαύσουμε ξανά από κοντά τον επαναστατικό κι αιώνιο έφηβο, Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Και για το τέλος, ενώ ήδη βλέπουμε τα τρέιλερ των ταινιών που θα ανέβουν τη Παρασκευή στις οθόνες των θερινών, μια ευχάριστη ανάπαυλα χαλάρωσης συντροφιά με τον Σκορσέζε. Κοντεύει τα ογδόντα ο Μάρτι, αλλά δεν κάθεται στιγμή ήσυχος. Κι όταν δεν γυρίζει ταινίες με γκάνγκστερ ή ιερωμένους, απολαμβάνει να γυρνάει στους δρόμους της αγαπημένης του Νέας Υόρκης και να συνομιλεί με μια άλλη εμβληματική persona της πόλης, την Φραν Λέμποβιτς.
“Ελευθερία είναι να μπορείς να εκφράζεσαι και να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και τον κόσμο χωρίς φόβο”
Μήπως έφτασε πλέον η ώρα να αναλάβει η τηλεόραση τις ευθύνες της απέναντι στους ανθρώπους της μουσικής; Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει λιγότερες μουσικές τηλεοπτικές εκπομπές, αλλά με μουσικούς και τραγουδιστές -επιτέλους- αμειβόμενους για την εργασία τους.
Η Μοσχολιού μάς έμαθε τι θα πει «δωρική ερμηνεία». Απλή, λιτή κι απέριττη, απαλλαγμένη από κάθε είδους υπερβολή. Αυτός είναι ο επιθετικός προσδιορισμός που χρησιμοποιούν συνήθως οι κριτικοί όταν αναφέρονται στη φωνή της. Μια φωνή σπάνια, παραγεμιστή με θεία ουσία που κατάφερνε - και καταφέρνει ακόμα - να σε εξακοντίζει εκτός ορίων. Θα έλεγε κανείς πως η ίδια η φτωχική καταγωγή της, σε συνδυασμό με το ξεχωριστό, πλούσιο μέταλλο της φωνής της είναι ο συγκερασμός που την ευνόησε και την καθιέρωσε τελικά ως την μουσική συνείδηση του καιρού της.
Εκεί στο Netflix λοιπόν συνηθίζουν, μαζί με τις υπερπαραγωγές να γυρίζουν και ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με την παραγωγή της ταινίας. Το έχουν κάνει για το "Roma", το έχουν κάνει για τον "Ιρλανδό". Και έχει πλάκα. Όταν όμως πρόκειται για μια ταινία που το Netflix έχει μεν τα δικαιώματα αλλά δεν έχει κάνει την παραγωγή, πόσο δε μάλλον όταν πρόκειται για την τελευταία ταινία του Όρσον Ουελς, που ολοκληρώθηκε σαράντα χρόνια και μετά το θάνατο του, τότε αποκτάει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στην ιστορία του έργου-μύθου "Στην άλλη πλευρά του Ανέμου" αναφέρεται το ντοκιμαντέρ με τίτλο μία από τις περίφημες φράσεις του Ουελς.
Πέρασαν 17 ολόκληρα χρόνια και η πιο δημοφιλής κωμική σειρά, "Τα Φιλαράκια", επιστρέφει στις οθόνες μας για ένα επεισόδιο.
Οι εικόνες από την εξέγερση που προκάλεσε η εν ψυχρώ δολοφονία του αφροαμερικάνου, Τζώρτζ Φλόιντ, έκαναν το γύρο του πλανήτη και έδειξαν πως η άγρια καταστολή που προκαλεί το φυλετικό μίσος δεν είναι thing of the past αλλά συστατικό της αμερικάνικης κοινωνίας. Η ΝτιΒερνέ με το ντοκιμαντέρ της "Η 13η τροπολογία", τεκμηριώνει τη θέση πως οι διακρίσεις και η καταπίεση των μειονοτήτων στις Η.Π.Α., η αστυνομική αυθαιρεσία και ανεξέλεγκτη βία που έχουν ως αποτέλεσμα δολοφονίες πολιτών, συνήθως έγχρωμων, σε καθημερινή βάση, δεν είναι ούτε λάθος ούτε ‘η κακιά η ώρα’ αλλά θέμα συνειδητής πολιτικής διαχείρισης.
Ο τραγουδοποιός, τραγουδιστής και μουσικός παραγωγός Ηλίας Μακρίδης συνεργάζεται με τη Σχολή «Κρατύλος» και μας παρουσιάζουν μία latin, χορευτική διασκευή της «Αύρας» του Δημήτρη Παναγόπουλου σε ένα όμορφο video στη νοηματική γλώσσα. Μια πρωτοβουλία με νόημα και κοινωνική ευαισθησία.
Μέρες μετράμε πια για να βυθιστούμε στην αγκαλιά της καρέκλας και να χαθούμε στη μαγεία της σκοτεινής αίθουσας… ή μάλλον μιας νύχτας φεγγαρόλουστης, νύχτας ξελογιάστρας, μπροστά από μια οθόνη που μετά από τόσες ώρες τηλεθέασης θα μας φανεί τεράστια. Αμήν!
Μέσα απο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό, video και ακουστικές εγκαταστάσεις, η έκθεση Madder and Madder and Hotter and Hotter ανατρέχει στις μαζικές διαδηλώσεις για τον George Floyd, το 2020 στην Αμερική, και επιχειρεί να συμβάλλει στην κατανόηση της μακράς ιστορίας της φυλετικής βίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η αλήθεια είναι πως είμαι από εκείνους που θα προτιμήσουν μια κοινωνική/δραματική ταινία από ένα θρίλερ ή μια ταινία τρόμου (ο προβληματισμός, άλλωστε, είναι πάντα πιο υγιής από την ταχυκαρδία), αλλά ποτέ δεν θα πω όχι σε μια καλή ταινία με πιο μακάβρια ή υπερφυσική θεματολογία, ειδικά σε μια ταινία με γοτθικές αναφορές, φαντάσματα, εγκαταλελειμμένα σπίτια κ.λπ. Λίγες είναι, όμως, οι φορές που η συνταγή πετυχαίνει – νομίζω πως το “The Innocents” του 1961 (από τις αγαπημένες μου gothic ταινίες τρόμου) είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αξεπέραστης αισθητικής, με πιο πρόσφατα παραδείγματα το "Οι Άλλοι" και το "Ορφανοτροφείο".
Στο 4ο Επεισόδιο της σειράς To Podήλατο στο 20/20, η εξαιρετική ερμηνεύτρια Ευτυχία Μητρίτσα μας μιλά με αφορμή το νέο της τραγούδι «Τα νυχτολούλουδα» και μοιράζεται μαζί μας τις πολύτιμες σκέψεις και τα συναισθήματά της για όλο το προηγούμενο διάστημα, που, όπως αναφέρει η ίδια, «ήταν σίγουρα ένας χρόνος περισυλλογής και αυτοεστίασης».
Οι άνθρωποι της τέχνης έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την πανδημία και κυρίως από την αδιαφορία της κυβέρνησης για τον πολιτισμό. Μέσω της πρωτοβουλίας «Τραγούδι Μήνυμα Αντίστασης», επαγγελματίες μουσικοί, ηχολήπτες και τεχνικοί εικόνας, ένωσαν τις δυνάμεις τους με στόχο να στηρίξουν τις δράσεις των σωματείων τους και στείλουν μήνυμα αντίστασης «για όσα συμβαίνουν και όσα έρχονται», όπως αναφέρουν και στην ανακοίνωσή τους.
Τη βραδιά απονομής των βραβείων Όσκαρ επέλεξε ο Στίβεν Σπίλμπεργκ για να παρουσιάσει το teaser της κινηματογραφικής μεταφοράς του κλασικού μιούζικαλ “West Side Story”, που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον ερχόμενο Δεκέμβριο.
«Εύχομαι οι άνθρωποι που έχουν την ανάγκη να επιτίθενται σε κάποιον που είναι διαφορετικός, να αναλογιστούν τι είναι αυτό που μπορεί να τους φοβίζει σε εκείνους, τι τους φέρνει αμηχανία, τι φθονούν και γιατί οδηγούνται στο να καταστρέψουν κάποιον άλλον».
«Για τις αποστάσεις, τους καθήμενους, τους υπαίθριους χώρους, τη λειτουργία έως τις 11, είχαμε προετοιμαστεί. Ότι θα απαγορεύεται να βάλουμε μουσική για 2 εβδομάδες ποιος φωστήρας το σκέφτηκε; Τι άνοιγμα των χώρων μας είναι αυτό τώρα χωρίς μουσική; Μας κοροϊδεύουν», μας λέει η Γωγώ Σουμουλίδου, ιδιοκτήτρια του «Γο-Γο» Μπαρ στον Νέο Κόσμο, που -όπως και χιλιάδες άλλοι συνάδελφοί της- περιμένουν πώς και πώς να υποδεχτούν ξανά τους πελάτες τους από τις 3 Μαΐου.
Ο Θωμάς Ψήμμας στο στίχο και ο Θοδωρής Καρέλλας στη μουσική υπογράφουν το νέο τραγούδι τους, «Μέλισσες και λύκοι», που ενορχήστρωσε και ερμηνεύει ο Αστέρης Κωνσταντίνου -και οι τρεις τους νέοι άνθρωποι με ταλέντο και ευαισθησία. Αφιερώνουν το τραγούδι τους στον Θανάση Καμπαγιάννη και σε όλους τους δικηγόρους υπεράσπισης των θυμάτων της Χρυσή Αυγής, μα πάνω απ’ όλα, όπως τονίζει ο στιχουργός του τραγουδιού, «στη μάνα Μάγδα Φύσσα, που μας πρόσφερε απλόχερα ένα βίωμα αξιοπρέπειας από την αρχή μέχρι το τέλος αυτής της μακρόσυρτης διαδικασίας».
Η πρωτοβουλία Support Art Workers, πραγματοποίησε την σήμερα Κυριακή (25/4) το πρωί, στα Προπύλαια, μία μεγαλειώδη μουσική δράση. Περίπου 300 καλλιτέχνες ερμήνευσαν φωνητικά και οργανικά το «El Pueblo Unido Jamás Será Vencido» (Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος).
Το αποτέλεσμα όπως θα είτε και στα βίντεο που κυκλοφόρησαν ήταν ανατριχιαστικό.
*φωτογραφία: Δημήτρης Ασπιώτης
Δεν γίνεται όμως τελετή απονομής χωρίς "οσκαρικές ταινίες". Αυτές που έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια με τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα: υπερπαραγωγή, πλειάδα αναγνωρίσιμων πρωταγωνιστών, ένα μεγάλο όνομα πίσω από την κάμερα, πιασάρικο θέμα (ανάλογα με την περίσταση biopic, κατά προτίμηση εστεμμένου, ταινία εποχής ή με έντονο και επίκαιρο κοινωνικοπολιτικό μήνυμα), σεναριακή ανάπτυξη κλασικής περιόδου του Χόλιγουντ.
Ο πρόσφατος -και χωρίς επίσημη αιτιολόγηση από την Πολιτεία- αποκλεισμός τους από το επίδομα ειδικού σκοπού, ώθησε μια ομάδα μουσικών στη δημιουργία της Πρωτοβουλίας Μουσικών του Δρόμου. Όπως τονίζουν, σκοπός τους είναι να συσπειρώσουν τους συναδέλφους τους και να διεκδικήσουν την ίδια τους την επιβίωση, που πλέον απειλείται άμεσα από τις πολιτικές της κυβέρνησης, η οποία επιπλέον τους «απαντά» με προσαγωγές και πρόστιμα.
«Θέλουμε οι γύρω μας να είναι ευτυχισμένοι για να είμαστε και εμείς ευτυχισμένοι. Δεν αρκεί να είμαι εγώ, μόνη μου, χαρούμενη με την ζωή μου. Για αυτό πρέπει να διεκδικούμε και για τους αδύναμους και για τους εαυτούς μας»
Για πρώτη φορά στα χρονικά της Ακαδημίας, δύο γυναίκες είναι υποψήφιες για το Όσκαρ σκηνοθεσίας και ταυτόχρονα, ως παραγωγοί, υποψήφιες για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Για την Έμεραλντ Φέννελ το Promising Young Woman είναι η πρώτη της ταινία, την οποία γύρισε μέσα σε 23 μέρες, σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Ένα θρίλερ με φεμινιστικό, #metoo αποτύπωμα και πρωταγωνίστρια την Κάρι Μάλιγγαν, ένα από τα πιο γλυκά μουτράκια του Χόλιγουντ στο ρόλο μιας νέας γυναίκας που υπόσχεται να πάρει εκδίκηση.
O μουσικός και ερμηνευτής Γιάννης Μαθές και ο στιχουργός Μάνος Σαγκρής ενώνουν τη φωνή τους με τα θύματα βίας και κακοποίησης μέσα από τη «Στέλλα», το νέο τραγούδι τους, που, όπως λέει ο δεύτερος, «μπορεί να μην είναι ο φορέας της άμεσης λύσης, είναι όμως ένας τόπος να συναντηθούμε και να πάμε παρέα παρακάτω».
